Bugün neredeyse 2.haftamız olacak...Kuzey artık öyle aman aman ağlamıyor..Fakat gözlemlediğim ve deneyimlerime dayanarak çocuğu 2-3 gün en fazla 4. günden sonra fazla ayrılmaları uzatmadan öğretmenine bırakmak..Bir anne olarak bunu deneyin..Çünkü Kuzey ilk günlerde beni gördükçe ara ara daha çok ağlıyordu:( Şimdi sadece okula giderken bir sorunumuz var...Sabah kalkıyor normal giyinip kapıdan çıkmadan başlıyor...-Anneeeeee ben parka gidicem....
-Anneeeeeeee okul yok...
-Anne öğretmen kapıyı kapatıyor kilitliyor...( benden ayrılınca öğretmen kapıyı kapatıp kilitliyor ya onu kilitlediğini felan sanıyor herhalde)
Arabaya biniyoruz okulun yolunu alıyoruz gene başlıyooooo:(
-Anneeeeee ben parka gidicem....
-Anneeeeeeee okul yok..
Gidene kadar aynı şeyi devamlı söylüyor hatta okula yaklaşırken daha sık söylüyor felan bayağı bir delirme noktasına gelmiyor değilim hani.....Okulun dışındaki salıncağa geçiyo sallıyorum hadi aşağı inelim yok..
-Ben gitmicem ,parkta kalıcam..... kalıplı cümleler devam ediyor hali ile....
Bugün artık dayanamayıp öğretmenine gidip durumu anlattım ....
Oda parka geldi ben öptüm görüşürüz ben gelicem dedim bıraktık öğretmenine 5 dk dolmadan sınıfa indiler....
O değil morararak ağlıyo katılıyo içim gidiyo ama eğer daha fazla yanında durursam paçama yapışacağından öğretmene teslim ediyorum ....
 |
| KUZUNUN SINIFI MİNİK YILDIZLAR SINIFI VE YAPTIKLARI İLK ETKİNLİK EL İZİNDEN ÖRDEK:) |
2.Haftamızdaki edindiğim deneyimlerden bir kaç dipnot:
-Çocuğunuzu öğretmenine teslim ederken ve oradan ayrılırken çok uzatmayın vedalaşmayı..Öpün ben gelicem deyip arkanıza bakmadan gidin..(ben hala arkama bakıyorum ama yapacak bişey yok:( )
-Okuldan geldiğinde çok okul ile ilgili birşeyler sormayın....
-Akrabalardan önceden rica edin okul ile ilgili konuşacaklarsa mümkünse olumsuzluk içeren kelimelerden kaçınsınlar....
Ve okulun bize bugüne kadar kazandırdıkları şu ana kadar en büyük adımlar...
25 EYLÜL 2014 PERŞEMBE :Sade yoğurt yemiş öğle yemeğinde ...Ki Kuzey bu yaşına kadar yoğurttan tiksinir ve ağzına yaklaştıramam bile....Buna bir alkış tabikide:)
26 EYLÜL CUMA :Kuzu aynı sade yoğurt gibi peyniride hayatta ağzına sürmemiştir..Bugün peynirde yemiş şok şok şok oldum ama çok mutlu oldum....
NOT: Evde peynir ve yoğurt yemiyor oda olayın ilginç tarafı tabikide!!!!!!!!!!
Sanırım biz bu sene çok fazla şey öğrenicez .... İnşallah...
OĞLUMA NOT:
Canımdan çok sevdiğim,hazinem,varlığım,ömrüm,canparçam bu senin ve benim için büyük bir adım...Okulda mutlu olmanı orada güzel şeyler öğrenmeni ve bunuda günlük hayatında sürdürmeni çok isterim....Ve inan sen orda ağlarken içim gidiyo..Kalbimden bir parça söküyorlar...yüreğim eriyor.çok üzülüyorum....belli etmiyorum ama içim gidiyor...sen okuldayken devamlı müdürü arayıp senin durumunu soruyorum...seni çok özlüyorum:( sana o kadar alışmışım ki sen 5 dk ayrı kalsan benden ben senı daha daha bi çok özlüyorum.....
Eve bile gidemiyorum okulun etrafında Ayça teyzenle oralarda dolanıyoruz .....
Hele ilk günler 4 saat kapının dışında senmi ağladın o mu ağladı bu ağlayan kim diye diye bi ara kafayı cidden kırıyordum...itiraf etmeliyim ki 3-4 gün pek umudum yoktu hatta dedim ki sanırım ben dayanamıcam alıcam ama bu hafta daha bir olumlu düşünüyorum....
Seni çok çok çok canımdan öte candan daha çok seviyorum bitanem....Bu hayatta herşey senin için...bunu hiç bir zaman unutma seni canından çok seven ANNEN................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder